Doornikse hardsteen
is hard en dat maakt het voor de
steenhouwer
niet gemakkelijk om decoratie aan te brengen.
Er is veel fraai
beeldhouwwerk
in Doornikse steen tot stand gekomen,
maar regelmatig is toch te zien wat het grote gevaar van deze steensoort is.
De structuur kan sterk gelaagd zijn en een minder goed blok gaat
dan bij verwering splijten in vele dunne laagjes.
Bij veel van de
doopvonten
die in deze steensoort gehouwen zijn,
is veiligheidshalve gekozen voor een vierkante vorm met een ondiep reliëf.
De decoraties zijn gevarieerder dan bij, bijvoorbeeld,
Bentheimer doopvonten.
Toch komen ook bij de Doornikse vaak
rankenfriezen
met de
wijnstok
voor. De
Naamse doopvonten,
uit sterk gelijkende
kalksteen
gehakt, zijn vaak rond, met
uitziende koppen
op de hoeken.
Een weinig geprononceerde imitatie daarvan is soms op de hoeken van de Doornikse te vinden.
In de betere exemplaren is veel meer van de rijkdom van de romaanse
beeldhouwkunst terug te vinden.
Dat de Doornikse doopvonten soms, kant en klaar, tot ver geëxporteerd werden is te zien aan een
exemplaar in Engeland: dat in de kathedraal van
Lincoln.
Tekst: Jean Penders, 01-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
